Hondiquette

Wij hebben al vele jaren meerdere honden en genieten er enorm van. Lekker wandelen, samen lol hebben met allerlei vormen van training en andere manieren van samen bezig zijn, genieten van hun onderlinge capriolen en van de gezelligheid die ze bieden. Een leven zonder honden zou voor ons wel heel erg leeg en inhoudsloos zijn.

Andere mensen denken daar anders over. Honden? Blaffende, agressieve poepmachines waardoor je nergens meer veilig kunt lopen! De ergernissen lopen hoog op, met als gevolg boze blikken en geïrriteerde woordenwisselingen. (Klik op Lees meer...)

Korte lontjes? Nou… Als ik om me heen kijk, hebben mensen er alle reden toe. Poep op stoepen en looppaden en op plekken waar kinderen zorgeloos zouden moeten kunnen spelen – geregeld staat er al een voetafdruk in of is het een glijspoor geworden. Honden die ongevraagd tegen mensen opspringen, kinderen omver lopen of andere honden platwalsen. Loslopende honden die achter kinderen, joggers en fietsers aanjagen.

Voorkomen

Als eigenaar kun je dit prima voorkomen. Voor onszelf hanteren we onder meer de volgende regeltjes.

• Onze honden mogen niet op de stoep of het wandelpad poepen. Je ziet aan het gedrag al dat de hond wil poepen. Dan lokken we hem snel mee naar een geschiktere plek. In de bebouwde kom ruimen we het hoe dan ook op (er is bij ons een opruimplicht, jammer dat niet iedereen zich eraan houdt). Zelfs in het uitlaatgebied ruimen we het op als het op het pad ligt, hoewel daar geen opruimplicht geldt. Daar schuiven we de poep vaak met een stokje of met een hoop bladeren voor de schoen aan de kant.
  
  In het begin voelde dat opruimen best smerig, maar het went heel snel! Een tip: als je hond grote hopen produceert, probeer dan eens een betere kwaliteit voer. De hoeveelheden worden dan meestal behoorlijk minder.
  Vind je het toch erg vies? Bedenk dan hoe de volgende passant zich voelt als hij die zooi uit zijn profielzolen moet peuteren – of dat bij zijn grijpgrage peuter moet doen. En nogmaals: echt waar, het went!
  
  
• Bij het uit de auto laten, lijnen we onze honden al aan voor ze uit de auto mogen, ook bij een uitlaatgebied. Anders gaan ze vrolijk rondrennen. Dit kan gevaarlijk zijn (verkeer). Maar ook als er een tuin of woonwijk in de buurt is, zal de hond al gauw zijn poot optillen of zelfs in andermans tuin poepen. Ik vind het zelf bijzonder smerig om bij het tuinieren in de hondenurine te graaien of de poep van andermans hond te moeten opruimen (dat voelt veel viezer dan de poep van mijn eigen honden). Dat willen we iemand anders niet aandoen en dat even aanlijnen kost geen enkele moeite.
  
  
• Als we joggers of fietsers zien aankomen, roepen we de honden bij ons zodra we ze zien en laten we ze zitten. Als de verleiding heel groot is, lijnen we ze even aan. Als de joggers voorbij zijn, geven we de honden iets lekkers en/of we spelen even met ze.
  
  
• Ook als we mensen zonder hond zien, roepen we de honden bij ons en laten we ze zitten. Soms zie je alleen een opgeluchte uitdrukking, soms krijgen we een bedankje. Een enkeling reageert een beetje verbolgen – ik vind honden juist leuk! Maar we merken dat heel veel mensen het zeer op prijs stellen als we dit doen!
  
  Ook hiervoor belonen we de honden weer – inmiddels komen ze vaak naar ons toe gerend als ze een jogger of fietser zien!
  
  
• Als we in een losloopgebied iemand zijn hond zien aanlijnen, roepen we de honden ook even bij ons. Soms blijkt er niets aan de hand te zijn. Maar soms is die hond loops, mag hij nog niet spelen na een operatie of is hij agressief. Als er niets aan de hand blijkt en de andere hond wil spelen, kan dat daarna misschien alsnog. Maar in het andere geval hebben we met onze actie gegraai naar onze reu, pijn bij de andere hond of agressie, al dan niet wederzijds, voorkomen.
  
  
• Soms zie je bij een loslopende hond op afstand al dat hij onze honden een beetje eng of spannend vindt. Als we onze honden even bij ons houden, is de begroeting veel rustiger. Daarna wil de andere hond soms ineens toch graag spelen! Deze twee waren toch niet zo eng, en zo lekker rustig!
  
  
• Onze Dalmatiër sprong vroeger vaker tegen mensen op. Dit hebben we weten af te leren door hem, als iemand ons benaderde, al op een afstand te belonen voor zitten en aandacht voor ons. Als hij rustig was (geworden) en de persoon het goed vond, mocht hij deze alsnog begroeten. Zo leerde hij heel snel betere manieren.
  
  
• Bij rennende kinderen lijnden we hem gewoon aan. Die verleiding was vaak net ietsje te groot! En kinderen zijn niet altijd even voorspelbaar. Zo hadden we controle, en konden we hem weer belonen voor goed gedrag.

Wat jij niet wil dat jou geschiedt...

Niemand vindt het prettig om stront aan de voeten, urine aan de handen te hebben, een vuile broek te hebben van opspringende honden of zijn kinderen omver te zien lopen. En als je bang bent voor honden, is zo’n overmatig enthousiaste allemansvriend je grootste nachtmerrie.
Met een klein beetje opletten, je honden bij je houden en achter ze aan opruimen is het zo simpel om ergernissen bij andere mensen te voorkomen. En als je je honden dan nog geregeld beloont voor goed gedrag, is het voor hen zelfs ronduit een feestje!

Bedenk: al dat ergerlijke gedrag is NIET de schuld van de hond. Zonder sturing doet de hond wat zijn natuur hem ingeeft. Alleen als EIGENAAR kun je hieraan iets doen!

En het loont! Natuurlijk merkt niet iedereen het op, maar wij krijgen heel vaak leuke reacties van mensen over onze welopgevoede honden. Dat is natuurlijk heel fijn om te horen en bevestigt ons in ons gedrag (zoals een beloning voor de hond).

Al zijn wij stiekem van mening dat wij vooral welopgevoede bazen zijn!

Sandra Hurkmans

P.S.: Heb je problemen met je hond laten komen of sleurt hij je over straat? In de hoofdstukken Opvoeding en Training, opvoeding en gedrag op deze site vind je allerlei informatie hoe je je hond op een leuke manier naar je kan laten luisteren.