|
|
Ronja's dagboek - Voor de komst
Overzicht dagboek | Eerste week bij ons
Sinds vorig jaar staan we op scherp. Toen was Åsa in juni gedekt door een reu hier uit de buurt, een oude jongen van gevorderde leeftijd. Na zo’n 5 weken wachttijd, begin augustus, werd Bonnie duidelijk dat Åsa niet drachtig was. We waren allemaal behoorlijk teleurgesteld. Nu, 2 mei, staat het eerste nestje van Åsa op het punt geboren te worden. Ergens 4 tot 5 mei is ze uitgerekend, dacht ik. Het wordt dus langzaam spannend. Dat er pups in zitten, is duidelijk. Maar zijn ze gezond? En zit er een teefje tussen? Als een teefje, ook een goed teefje? Het is gewoon afwachten. De dekking lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Ondertussen merk ik dat ik gewoon plan alsof die pup er komt. Ik hoop er echt heel erg op. Zo niet, dan hebben we natuurlijk wel alternatieven. Naar Zweden of Finland gaan en een pup ophalen bijvoorbeeld... Maar toch... Ik hoop hier gewoon heel erg op. En Paul zegt dan wel dat hij er niet op rekent, maar ik geloof er helemaal niets van. In ieder geval heeft hij er net zoveel zin in als ik. Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
----- Original Message -----
From: "Bonnie Benneker"
From: "Sandra Hurkmans"
From: "Bonnie Benneker"
From: "Sandra Hurkmans"
From: "Bonnie Benneker"
From: "Sandra Hurkmans"
Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
De pupjes zijn er dus. 3 reutjes, waarvan 1 met staart, en 1 teefje met staart. Het teefje is, als ik het goed heb begrepen, als eerste geboren. Betekent dat dat het een erg potig tantetje is of wordt? Geen idee. De hele ochtend op mijn werk dacht ik ieder vrij moment alleen maar puppy’spuppy’spuppy’s. Toch heb ik nog aardig wat werk verzet – waar ik best trots op ben. Nu ongeduldig wachten tot Bonnie de eerste foto’s online zet. En daarna tot we op bezoek mogen... Laat 's avonds. Ik lig al in bed. Paul roept me. Ik antwoord slaperig "puppy’s"? Ja! OK, voor pups kom ik er wel uit! Ja hoor, de eerste foto's. 4 bolle lijfjes, met een enorme glans, bovenop elkaar. Tja, weinig te zien nog dus. Maar ik word er wel helemaal blij van! Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Nieuwe puppy, nieuwe kansen! Genoeg voornemens dus. Voor de thuiskomst
Socialisatie Bij Ronja willen we dat dus anders aanpakken. Meer begeleiden. Meer belonen voor de juiste reacties. En vanaf het begin werken aan een betere reactie op aanraking, oogcontact, enz., ook van vreemden. Voor de socialisatie heeft Sylvie van de Nederlandse clickerlijst een mooie aanpak geschreven en een afkruislijst voor de socialisatie toegevoegd. Daar gaan we dus beslist mee aan de slag. Opvoeding & training In de rubriek Training van deze site hoop ik binnenkort de vertaling van haar inleiding voor de Training Levels op te nemen, waarin ze dit uitlegt. Het totale programma staat op Sue Ailsby’s website. Verder is er een Engelstalige e-mailgroep en een Levels Tracker, een online organiser-programma’tje waarmee je precies je vorderingen in het Levels-programma kunt volgen. Nederlandse vertalingTen slotte is het Training Levels-programma in het Nederlands vertaald. Deze vertaling staat online in de Files van de Nederlandse Clickerlijst. Om erbij te kunnen, moet je alleen even gratis lid worden van deze e-mailgroep waarop naast de Training Levels een rijkdom aan andere informatie en ‘live’ kennis van de leden aanwezig is over clickertraining, maar ook over gedrag, opvoeding en training. Links naar al deze websites vind je op de pagina Meer info op het web onder: Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Het duurt nu natuurlijk nog heeeeel lang voordat Ronja komt. Voor de Training Levels is er echter één stukje huiswerk dat ik alvast kan doen: het huiswerk voor Level 1. "Maak een lijst met vijf punten die je met het doorlopen van de levels wil/denkt te bereiken." En dan doe ik het gelijk ook maar voor Kari, want ook met hem wil ik de TL's doorlopen, in zijn geval om trainingsgaten te dichten en een aantal gedragingen te verstevingen. Ronja. Ik hoop dat:
Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Wat zijn het op deze leeftijd nog een kleine prummeltjes. Bol lijfie, met als enige uitsteeksels twee kleine oren, 4 zeer korte pootjes, en een staartje. Een pup kon op die korte pootjes inmiddels wel min of meer staan en enkele pasjes lopen. De rest kon al wel op minimaal twee pootjes staan, voor of achter. En rondkruipen kunnen ze allemaal prima. Nu de oogjes open zijn, krijgen de pups ook meer interactie onderling en met de moeder. Ze kijken nu echt omhoog naar Åsa, terwijl ze dat eerst niet deden, vertelde Bonnie. Ook is er een leuk beginnetje van stoeien, waarbij een pup een stukje vel van een andere pup in de mond nam.
Kjälla, inmiddels bijna 15 jaar oud, houdt zich meer afzijdig van de pups. Dat deed ze bij Kari’s nest ook al. Dat gekrioel vond ze gewoon niet zo prettig. Uiteraard heeft Paul veel foto’s genomen. Dan kunnen we flink nagenieten. Natuurlijk twee heel leuke hier geplaatst. De rest staat in ons Foto-album. Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Bij de kist aangekomen zijn we verbaasd over de wandelvaardigheden van een van de kortstaartreutjes, de donkerste van het stel, Glutnir. Hij staat echt al op 4 pootjes, buik helemaal van de grond en kan dan ook al echt een halve tot een hele meter lopen. Ook de langstaartreu, Alfheim, loopt erg goed. Ronja blijft nog een beetje achter. Soms zwemt ze echt nog met haar achterpootjes, maar dan lukt het haar toch om ze goed onder zich te krijgen. Ze houdt het alleen nog niet heel lang vol. Maar ze weet wel behoorlijke stukken achter elkaar te kruipen. Voor mijn gevoel is zij nu zover als het nestje van Kari toen ze dezelfde leeftijd hadden.
Kortom, ze zijn lekker ondernemend! Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Deze week hebben we eens nader bekeken wie van ons wanneer vrij gaat nemen voor de pup. Paul draait de eerste twee weken "puppydienst". Daarna een paar weken waarin ik alleen de dagen vrij neem dat Paul naar kantoor moet. De dagen dat Paul thuis werkt, kan ik dan weer werken. En tenslotte neem ik begin augustus drie weken volledig vrij, omdat Paul dan de hele week op kantoor moet zijn. In die periode gaan we een flinke start maken met Ronja's opvoeding en - heel belangrijk - haar leren om 6 uur alleen te kunnen zijn. Dat is namelijk de tijd dat de honden op een aantal dagen in de week thuis zijn terwijl wij allebei werken. Daarnaast vind ik het ook belangrijk dat ze leert om helemaal alleen thuis te zijn, al is het maar voor een uurtje. We zullen niet altijd 3 honden hebben, dus is de kans groot dat ze later wel eens helemaal alleen thuis is terwijl wij met Kari op pad zijn. Deze week heb ik ook zitten lezen in Stitch's blog op de website van Sue Ailsby. Ooh boy, er staat me nog het nodige te wachten! In ieder geval neem ik me bij deze voor dat ik de eerste twee weken, als Paul puppydienst heeft, 's avonds het monstertje voor haar avondeten laat werken. En krijg ik ongelooflijk zin in de weken dat ik zelf puppydienst heb! Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Op verzoek van Bonnie hadden we Joschka en Kari meegenomen. Om al te veel geblaf te voorkomen, werden Bamske en Åsa intussen uitgelaten door Johan, Bonnies man. Kjälla en Kari blaften nog wel, maar dat viel ook wel mee. Maar Kari was wel onder de indruk van Kjälla en vond haar nabijheid toch een beetje overweldigend - en dat resulteerde toch in wat blafjes tussendoor. Die spanning moest er toch uit.
Clickeren is deze keer niet gelukt. Bonnie probeert de pups op voer over te zetten, maar ze vinden mamma's melk nog veel te lekker. Bonnie mindert al met het voeren van Åsa, zodat de pups van haar wat minder gaan krijgen. Misschien volgende week. Wat ik van Ronja’s karaktertje zie tot nu toe, vind ik helemaal geweldig – van dit hele nest trouwens. Het eindresultaat is wat dat betreft even afwachten: ze zijn nu 4 weken oud. Nu moeten ze ook zo open zijn om volop de wereld te kunnen ontdekken. Vanaf nu worden ze alleen maar terughoudender. Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Toen we binnenkwamen lag het hele spul te slapen. Bonnie greep nog gauw wat te eten, aangezien het ochtendbezoek net was vertrokken. Belangstellenden voor een van de reutjes. Binnen 5 minuten begonnen de pups weer te ontwaken. Ronja en Alfheim als eersten. En de reactie? Joepie, bezoek! Ze kwamen gelijk naar de tralies van de binnenren om te kijken wie het was. Wat een heerlijke open reactie! We zijn daarna meteen naar buiten gegaan. Het was lekker weer en Bonnie had buiten een aardig stuk van de tuin afgezet, zodat de pups er veilig rond konden banjeren. Al heel snel kwam Alfheim als eerste naar buiten. Ronja was toch nog maar weer even gaan slapen, maar kwam ook al heel gauw naar buiten, druppelsgewijs gevolgd door de rest.
Uiteraard worden de tandjes weer flink ingezet, nog heftiger dan vorige week. Deze week heb ik veterschoenen aan. Dat is gelijk een enorm succes! Maar ze zijn ook brutaler en kunnen ook meer. Soms springen ze ineens omhoog om ergens naar te happen. Nog steeds is de eerste neiging om in het gezicht te likken – maar soms zit daar toch een verrassend neepje tussen. Zo had er eentje Paul letterlijk even bij de neus. Pijnlijk, zo’n krasje binnenin je neus. Volgende week zitten we in Friesland voor een trainingsweek behendigheid bij Henk en Ietje Postma. Dit houdt natuurlijk in dat we in ieder geval het eerste weekend niet naar de pups kunnen komen kijken. Het weekend dat we terugkomen, staat er direct weer een afspraak om te gaan kijken!
Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
Vorige week had Bonnie al trots gemeld dat Ronja 's avonds voor de dichte buitendeur had staan piepen. Bonnie deed de deur open en Ronja snelde naar het gras. 6 weekjes oud en alle neiging om zindelijk te worden! Wat een geweldig hondje! Na een zeer fijn verlopen agilityworkshop met Kari – 4 dagen 2x per dag behendigheidsles, waarbij hij zich tot en met de laatste les voor de volle 100 procent kon blijven geven – volgt voor ons het volgende feest. Weer op puppybezoek! Deze keer moeten we aanbellen om het blafconcert van de drie dames Åsa, Bamske en Kjälla los te laten barsten. Maar dat gaat dan ook met volle overgave. Binnengekomen blijken de pups zich hier weinig van aan te trekken. Ze staan alle vier aan de tralies vol verwachting te kijken wie hen nu weer aandacht komt geven! 7 weken, en nog altijd heerlijk open. En direct bereid weer hun tandjes in mijn handen, bloes enz. te laten zinken. Eén grote vooruitgang: ze reageren nu goed op “auw”!
CommunicatieOnderling blijken ze nu ook beter te kunnen communiceren. Schermutselingen worden vaak door signalen tevoren voorkomen. Als het toch zover komt, is het kort en loopt niet meer zo hoog op als twee weken geleden. Ze hebben elkaar kalmerende signalen geleerd. Dan zie je hoe enorm belangrijk nestbroeders en –zusters zijn om hondencommunicatie te leren. De pups rennen nu ook niet meer direct naar Åsa toe als zij tussen de puppen loopt. Åsa heeft ze de afgelopen weken geleerd dat er alleen gedronken wordt als zij dat wil. De pups zijn nu voor een flink deel over op vast voer, en wel kant en klaar vers vlees (oftewel: KVV). TrainingssessieVandaag doe ik een poging om Ronja te clickeren. Bonnie heeft een soort blikvoer in zakjesformaat waarmee ik aan de gang ga. Ronja nemen we apart in het kantoortje waar de pups hun eerste weken hebben doorgebracht. Ik probeer eerst een handtouch. Ronja vindt het aanraken zelf al erg leuk. Na de klik hou ik haar mijn hand met het kleffe goedje voor. Dat eet ze nog wat moeizaam, de gelei die erbij zit, vindt Ronja nog het lekkerst. En dan loopt ze weer even weg om rond te neuzen. En komt ze weer terug. Ze is graag bereid om mijn vingers aan te raken, waarop ik klik, en Ronja soms al wegloopt voor ik haar mijn voerhand voor kan houden. De link tussen klik en beloning lijkt ze nog niet te hebben gelegd. Vervolgens pak ik de loopplank. Met een heel zacht stoffen balletje eronder wordt dat een wiebelplank. Ronja vindt de plank aanknagen alleen veel interessanter dan eroverheen lopen. Maar als ze er dan overheen loopt, heeft ze er ook geen enkel probleem mee.
De doek onder de plank blijkt vervolgens onweerstaanbaar. Dus spelen we daar nog even mee. Dan vind ik het welletjes. We zijn al zeker zo’n 10 minuten bezig. Als we Ronja bij de rest terugzetten, blijkt ze ook al vrij snel toe aan een tukje – hoewel ze eerst nog wel een tijdje doorspookt met haar broertjes! Andere pupsBonnie heeft eerder al individueel met de pups “gewerkt”, wat feitelijk inhoudt dat ze met hen met het tunneltje en de plank heeft gespeeld. Dat lijkt als bijeffect te hebben gehad dat vooral Glutnir nu veel vrijer is geworden. Bonnie denkt dat hij ongemerkt toch wat aandacht tekort kwam, omdat Ronja, Ydalir en Alfheim zich meer op de voorgrond drongen. Een mooie bijwerking van deze “training”! Avontuur!Aan het eind van ons bezoek laadt Bonnie ons met de pups in de auto om ergens op een zanderig landweggetje, waar nooit iemand komt, het gespuis los te laten. De pups blijven betrekkelijk rustig in de auto. Erg fijn, aangezien Paul en ik er ieder twee vasthouden. Op het landweggetje aangekomen laten we ze los. Ze sprinten gelijk weg! Nergens van onder de indruk, dat stel! Twee van de broertjes, Alfheim en Glutnir, duiken in het maïsveld dat langs het weggetje ligt en rennen zo tussen de stronken zo’n 20 meter weg. Gelukkig komen ze ook weer snel als we ze roepen. Uiteindelijk blijkt de auto het allerleukst. Daar kun je als pup onderdoor te kruipen en omheen te rennen. Als we ze na hooguit een kwartiertje weer oppakken, roffelden hun hartjes voelbaar in hun borst. Toch wel inspannend allemaal! Maar allemaal hebben ze ervan genoten!
Over 2 weken pas gaan we weer, deze keer om Ronja op te halen! Vooraf | Mailuitwisseling | Geboren! | Plannen | Huiswerk L1
From: "Bonnie Benneker"
Hallo Sandra en Paul, Even het laatste nieuws over Ronja. Wat is er de afgelopen week in Ronja's leven gebeurd? Nou ja, toen ik haar uiteindelijk op straat had, na ca. 6 uitstapjes van de ene heg naar de andere (die moesten gesnoeid worden vond Ronja) kwamen we toch op straat, waar we kennis gemaakt hebben met een Labrador, een Jack Russel en een Beagle (op 3 verschillende dagen hoor). En mensen hebben we uiteraard ook ontmoet. Ze vindt alles en iedereen leuk en aardig, wil met de honden spelen en laat zich door de mensen aaien. Het is helemaal niet nodig om hier een zorgvuldig socialisatieschema voor samen te stellen heb ik gemerkt, het gaat gewoon vanzelf. Al haar broers zijn nu vertrokken, het gaat geweldig met ze, maar Ronja voelt zich nu alleen zonder haar speelkameraadjes. Het vervelende van een moeder in huis is dat de pup steeds probeert bij moeder te drinken als je alles los laat lopen en gisteravond heeft Ronja zoveel gedronken dat ze niet eens meer zin in eten had. Dus dat moeten we een beetje regelen, want anders wordt de overgang straks zo groot. En jammer, want Åsa wil best met haar spelen, maar Ronja wil dan alleen maar drinken, maar ja, zo gaat het blijkbaar altijd. Gisteravond heb ik een hele tijd met Ronja gespeeld, ze vindt alles leuk en kan een hele tijd spelen, dus goede concentratie! Van de week wil ik haar meenemen naar het tuincentrum en naar de pannenkoekboerderij, waar ze ook kippen, konijnen enz. hebben. Ga dan pannenkoek eten met mijn vriendin die de mooie foto's op de site heeft gemaakt. Iedere pup heeft nu een eigen bladzij gekregen, de links zijn weer de namen van de pups op de nestpagina. Nou, dat was het zo'n beetje, Groetjes, Bonnie en dogz
Ronja's dagboek gaat verder met Week 1...
Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
|