Hierkomen

Bijna iedereen vindt het erg belangrijk dat zijn hond komt als hij geroepen wordt. Maar vaak levert het hierkomen juist de meeste ergernissen op. De ene hond beperkt het tot "nog even plassen, baas". Anderen maken er een spelletje van: "pak me dan, als je kan". Ook zijn er honden die zich absoluut niet storen aan het bevel, zodat het lijkt alsof je helemaal niets gezegd hebt. En dan heb je nog een categorie die heel langzaam en met grote omwegen uiteindelijk bij de baas terecht komt.

Soms kan de baas de afstamming van zijn troeteldier de schuld geven. Er zijn inderdaad rassen en individuen die zeer zelfstandig zijn of die een enorme jachtpassie hebben. Hierbij is het moeilijk een volledig betrouwbaar hierkomen aan te leren - maar niet onmogelijk! In het overgrote deel van de gevallen is het probleem op te lossen of in ieder geval flink te verbeteren. Lees verder hoe...

Mocht jouw hond slecht komen op je commando, dan kun je het beste het hierkomen helemaal opnieuw trainen, alsof je een blanco pup hebt, en een nieuw commando gaan gebruiken. Bij het commando dat je nu gebruikt, heeft je hond immers al geleerd dat hij niet of niet direct hoeft te reageren door bij je te komen.

Wil je dat je hond een oefening altijd uitvoert, dan zijn er vier voorwaarden:

1. Je hond moet het gedrag begrijpen.
2. Je hond moet het gedrag graag wìllen doen.
3. Juist reageren moet voor je hond een gewoonte zijn.
4. Je moet heel veel geoefend hebben met afleidingen.

Oefening begrijpen

Voordat je hond welke oefening dan ook kan uitvoeren, moet hij natuurlijk wel begrijpen wat de bedoeling is. Je kunt je hond allerlei vormen van 'hierkomen' aanleren. De hieronder beschreven vorm is slechts één mogelijkheid.

Tijdens de eerste lessen gehoorzaamheid wordt bij veel hondenscholen aan het hierkomen veel aandacht besteed, en wel met de oefening 'kom voor'. Dit kun je als volgt aanleren.

Terwijl je je hond aan de riem hebt, neem je iets lekkers in je hand. Hou je handen recht voor je tegen elkaar, op neushoogte van je hond, en doe een paar stapjes achteruit. Je hond moet het lekkers in de beginfase goed kunnen ruiken, zodat hij je handen volgt. Klik je hond terwijl hij netjes je handen volgt, sta stil en beloon hem recht voor je. Herhaal dit tot je hond dit makkelijk doet. Gebruik nog geen commando. Om de aandacht van je hond te vangen, kun je vrolijk zijn naam noemen en/of een geluidje maken (in je handen klappen of een geluidje met je mond maken).

Als je hond dit soepel doet en zijn aandacht goed bij je handen houdt (die je nog steeds allebei recht voor je bij elkaar houdt), ga je na die paar stapjes achteruit rechtop staan, waarbij je je hond vlak voor je in een zittende houding lokt met het lekkers en je lichaamstaal (dus niet duwen of commanderen). Zodra je hond zit, klik je en beloon je hem (je klikt je hond dus niet meer voor het alleen maar achter je handen aan lopen, hij moet nu eerst iets meer doen: recht voor je zitten).
Herhaal dit weer tot het makkelijk gaat.

Als je hond als vanzelfsprekend voor je gaat zitten, ga je weer een stapje verder: als je hond voor je zit, leg je je hand met lekkers op de onderarm van je andere hand. Met je vrije hand (zonder lekkers) pak je de halsband onder zijn kin vast, terwijl je je hond aan het lekkers laat snuffelen dat je in je andere hand hebt - die je nog steeds op je onderarm hebt (of pols, bij een klein hondje). Als je de halsband van je hond goed vast hebt, klik je en geef je je hond het lekkers.

Zo went je hond alvast aan het vastpakken van de halsband voor als hij los is. Standaard je hond laten zitten bij het komen, heeft het voordeel dat je de tijd hebt om je hond rustig en kalm vast te pakken en aan te kunnen lijnen.

Herhaal dit allemaal tot zowel jij als je hond dit vloeiend kunnen. Dan kun je het commando toevoegen: roep eerst de naam van je hond. Zodra hij omkijkt, geef je hem het commando voor hierkomen (meer over commando's kun je lezen in {ln:Trainingsvoorbeeld}. Dan herhaal je de oefening precies zoals je dat tot nu toe gedaan hebt:

• Lekkers, clicker en riem in je handen.
• Je handen bij elkaar, recht voor je.
• Je handen op neushoogte van de hond.
• Achteruitlopen, zodat je je hond naar je toe lokt.
• Als je hond recht voor je bij je is, lok je hem in de zit.
• Schuif je hand met lekker naar de onderarm van je andere hand.
• Pak met je lege hand de halsband goed vast.
• Klik en voer vanuit de hand die nog steeds op je onderarm ligt.

Door dit steeds te herhalen, leer je je hond wat hij moet doen als hij het commando hoort. In het begin lok je hem nog met iets lekkers, maar al gauw doe je de oefening met een lege hand. Wel blijf je je hond iedere keer weer belonen, met lekkers of met spelen, als je hond jouw beloning maar helemaal geweldig vindt.

De eerste twee weken oefen je alleen maar aan de riem. Oefen minstens 20 keer per wandeling. In het begin doe je het alleen maar als er geen enkele afleiding is voor je hond. Dan als er lichte afleiding is. En zo verder, tot je hond het aan de riem keurig doet, al komt het leukste dat je hond kan bedenken langs op het moment dat je hem roept.

Als het aan een normale, korte lijn goed gaat, ga je oefenen met een langere lijn van 4 of 5 meter. In het begin doe je dat weer alleen als er geen afleiding is, en langzaam bouw je de mate van afleiding weer op.

Als je hond de oefening ook bij afleiding aan de riem steeds direct doet - dus zonder eerst naar het uiteinde van de riem te rennen en te ontdekken dat hij vast zit, voordat hij besluit naar je toe te komen - dan ben je klaar voor de volgende stap.

Dan ga je je hond eens los laten op een voor hem veilige plaats - een omheind terrein of ergens waar hij niet onder een auto kan komen en voor zichzelf of andere mensen een gevaar kan betekenen. Als je hond al een aantal weken alleen maar aan de lijn heeft gezeten, moet hij waarschijnlijk eerst even wat energie kwijt. Laat hem even lekker dollen en rennen, doe zelfs mee door er een spelletje van te maken. Verstop je af en toe achter een boom en kijk of hij je gaat zoeken. Beloon hem uitbundig als hij je vindt.

Als je hond uitgeraasd is en er geen enkele afleiding in de buurt is, neem je precies dezelfde houding aan als toen je hem aan de riem had: handen bij elkaar, licht gebukt. Roep zijn naam en als hij naar je kijkt, geef je het commando. Doe tegelijk een paar pasjes achteruit, precies zoals je dat aan de riem ook deed. Ook bij het laatste stukje dat je hond moet overbruggen, kan het nodig zijn dat je weer even achteruit huppelt. Laat je hond zitten, pak hem bij zijn halsband, klik en geef hem lekkers, en... laat hem weer vrij!

Waarom dit vrijlaten zo belangrijk is, lees je iets verderop.

Extra'tje met de clicker

Het leuke als je met de clicker werkt met hierkomen, is dat je je hond ook prima kunt belonen voor bepaalde onderdelen van het hierkomen.
Bijvoorbeeld als je hond zich DIRECT naar je omkeert als je hem roept. Of extra snel op je afgerend komt. Of tijdens het naar je toe komen versnelt. Of als hij tijdens het naar je toe komen een afleiding welbewust negeert.
Als je op dat moment klikt, vertel je je hond dat je dat ene element erg waardeert en motiveer je je hond om nòg sneller bij je te zijn: hij weet dat hij bij jou kans heeft op geweldige beloningen, zeker na zo'n klik onderweg!

Graag doen

Je hebt net al gelezen dat je hond een beloning moet krijgen die hij helemaal geweldig vindt. Het is namelijk heel belangrijk dat je hond deze oefening heel graag doet. In de toekomst roep je hem soms weg uit situaties die je hond heel erg leuk vindt. Dan is het belangrijk dat hij weet dat jij iets geweldigs voor hem hebt of iets supers met hem gaat doen (of dat hij dadelijk misschien verder mag met waar hij mee bezig was). Als hierkomen voor je hond niet leuk is, waarom zou hij anders komen?

Het koekje dat je in het begin in je hand houdt, dient dus niet alleen om zijn aandacht vast te houden. Als je hond het koekje braaf volgt maar nooit iets krijgt, verliest hij al heel gauw alle aandacht voor jou en jouw oefening. Al heb je een biefstuk vast, als hij het nooit krijgt, geeft hij het hierkomen al heel gauw op (hij houdt het dan waarschijnlijk wel langer vol).

Je weet: je hond is uitsluitend op voordeel voor hemzelf uit. Als het uitvoeren van jouw commando hem niets oplevert, doet hij het niet meer. Als je hond weet dat hij op dat moment ergens anders goede kans maakt op iets leukers, kiest hij daarvoor. Je hond moet dus leren dat het uitvoeren van jouw commando hem meer kans op voordeel oplevert dan een ander gedrag.

Het is daarom erg belangrijk te voorkomen dat je hond in de fout kan gaan na je commando. Dit soort fouten leveren je hond namelijk erg vaak leuke dingen op: spelen met andere honden, lekker rennen en snuffelen. Doordat je deze oefening in het begin alleen aan de lijn oefent, kun je je hond leren wat het commando betekent, wat hij bij het horen van het commando moet doen, en dat het opvolgen van het commando voor hem geweldige dingen oplevert. Deze link tussen commando en oefening leert je hond het snelste en het beste als hij na het commando steeds die oefening correct uitvoert. Omdat je je hond aan de riem hebt, voorkom je dat hij zichzelf beloont met allerlei afleidingen (leuke dingen) om hem heen.

Afwisselen en afbouwen beloning

Veel mensen willen graag zo snel mogelijk van dat voer of dat kleffe speeltje in hun zakken af tijdens de wandeling. Jammer, hen wacht een teleurstelling. Komen is namelijk geen zelfbelonend gedrag voor een hond, terwijl NIET komen erg veel kans heeft wel belonend te zijn! Op een of andere manier moet je hierkomen dus de moeite waard maken èn houden voor je hond. Dat betekent echter niet dat je tot in einde van dagen ìedere keer hoeft te belonen.

Als jouw hond het commando altijd prima uitvoert, ook onder moeilijke omstandigheden met veel afleiding, ga je hem iets minder vaak belonen. Gemiddeld geef je hem dan nog drie op de vier keer een beloning, dan twee op de drie keer. Het nog verder afbouwen van de beloningsfrequentie vind ik voor het hierkomen niet aan te raden.

Net als bij iedere oefening, moet je er ook bij deze voor zorgen dat je zo onvoorspelbaar mogelijk beloont. Dan heeft je hond geen idee welke oefening nu beloond gaat worden: direct de eerste, of de tweede pas, of misschien de derde, de vierde èn de vijfde keer - en dan weer eens niet... Zo blijft hij iedere keer even hard zijn best doen.

Zorg er daarnaast voor dat het soort beloning voor je hond steeds een verrassing is. De ene keer kaas, dan weer eens brokjes, en weer een andere keer ga je samen lekker met de bal of met een sjortouw spelen, mogelijk laat je hem een stukje speuren - of misschien mag hij lekker zwemmen, als hij dat leuk vindt en alleen op commando mag (anders is het geen tractatie voor hem).

Hoe onverwachter en leuker jouw beloningen, hoe interessanter je voor je hond bent. Met dit afwisselen van de soorten beloning kun je natuurlijk al vroeg tijdens het aanleren beginnen.

Bij het afwisselen van de soort beloning laat je zeker ook de kwaliteit van de uitvoering van de oefening meespelen in jouw keuze van de beloning. Als je hond een tikje slomig komt voor zijn doen, geef je hem een brokje - of zelfs helemaal niets (LET OP: als dat slome komen te vaak voorkomt, is het een teken dat je hond òf onzeker is bij het hierkomen, òf dat hij niet gemotiveerd is om te komen en dat er dus iets scheef zit met de beloning). Als dat slomige echter voorkomt bij een enorm interessante afleiding, heeft je hond natuurlijk wel heel wat beters verdiend: hij komt immers ondanks die afleiding. En als je hond snel komt in een voor hem zeer verleidelijke situatie, dan ga je natuurlijk helemaal uit je dak en geef je hem het beste wat je kunt bedenken, of alles tegelijk: èn een flinke handvol kaas èn knuffelen èn spelen èn gek doen! JACKPOT!

Als je je hond minstens 20 keer per wandeling roept en zo vaak iets leuks voor hem hebt of met hem gaat doen, krijgt je hond de gewoonte om meer op je te letten. Je bent en blijft interessant voor hem.

Want wees nou eerlijk: als jij met iemand op stap bent die uitermate saai doet en nauwelijks een woord zegt, dan vergeet je die persoon op zeker moment waarschijnlijk bijna. Dat overkomt je met een levendig en boeiend persoon absoluut niet!

Vaardigheid en gewoonte

De oefening moet voor je hond eigenlijk zo vanzelfsprekend worden, dat hij hem gedachtenloos uitvoert. Net zoals jij bepaalde handelingen die je dagelijks herhaalt, doet zonder erbij na te denken. De oefening moet een gewoonte worden, een automatisme.

Vaardigheid kweken kan maar op een manier: oefenen, oefenen, oefenen. Roep je hond minstens 20 keer per wandeling bij je. Dit moet je het hele leven van je hond blijven oefenen - je blijft alleen echt vaardig in iets dat je steeds blijft oefenen. En hierkomen is één van de belangrijkste oefeningen voor je hond.

Trainen voor afleidingen

Om goed te trainen voor afleidingen, is het aan te raden om voor jezelf duidelijk op een rij te zetten wat voor jouw hond afleidend is (afleidingen zijn voor je hond meestal potentiële beloningen voor niet-luisteren). Vervolgens zet je deze afleidingen op volgorde van de interesse die je hond ervoor heeft. Maak daar een top 10 of top 20 van. Bij het trainen begin je bij datgene wat voor je hond het minst afleidend is. Als hij op dat niveau de oefening steeds goed uitvoert, ga je trainen voor de volgende, iets moeilijkere afleiding, enzovoort, totdat je hond ook de moeilijkste afleiding aankan.

Als je de afleidingen zelf creëert, waarbij hulp van twee of zelfs drie personen vaak erg handig is, kun je de situatie in de hand houden en ervoor zorgen dat je hond alleen maar bij jou zijn voordeel kan halen. Onderstaande oefening is een goed voorbeeld. De afleiding is weliswaar best moeilijk, maar omdat je hond alleen bij jou succes kan boeken (een fijne beloning kan krijgen), bereik je toch wat jij wilt.

Voor deze oefening moet je met zijn tweeën of drieën zijn. De hond kent de oefening 'wacht' al of wordt door de ene helper vastgehouden. Je andere helper gaat ongeveer halverwege tussen jou en je hond staan. Jij roept je hond voor. Op dat moment gaat de helper die tussen jou en je hond staat, je hond proberen af te leiden. Alle middelen zijn toegestaan, ballen opgooien, piepbeestjes laten piepen, met ritselende zakjes voer zwaaien, piepend roepen, over de grond kruipen... alles. Als de hond inderdaad naar je helper rent, draait deze zich onmiddellijk af, houdt alle leuke zaken saai weggestopt (zodat de hond er absoluut niet bij kan) en negeert de viervoeter compleet. Hij (of zij) kijkt de hond nog niets eens aan. Als de aandacht van je hond voor de helper wat begint te verslappen, roep je hem eventueel nog een keertje (waarschijnlijk is hij het eerste commando al vergeten). Zodra je hond komt, beloon je hem enorm - maak er maar een jackpot van: spelen, mond vol kaas, gek doen, wat je hond ook maar geweldig vindt... Of een combinatie van alles!

Als je dit een aantal keren herhaalt, leert je hond dat die helper misschien wel heel leuk lijkt, maar dat er eigenlijk geen klap aan is. Dan is het bij die roepende baas véééél leuker! En als je dit met een aantal heel verschillende mensen herhaalt en je voorkomt dat je hem roept als hij bij iemand anders wèl succes zou kunnen boeken... Dan hebt je al snel een hond die zich, althans door mensen, niet zo snel laat afleiden na jouw commando!

Iets soortgelijks kun je ook met honden doen als je iemand kent met een hond die heel goed luistert, ook tijdens spel met andere honden. Zodra jij roept, geeft je helper zijn hond een commando voor af of voor strak oogcontact. Omdat deze hond niet meer ingaat op het spel van jouw hond, is hij helemaal niet leuk meer. Dan valt er bij jou toch veel meer lol te beleven! Als hij bij je komt, geef je hem ook nu weer een enorme jackpot.

Verschillende 'koms'

Het vòòrkomen is overigens niet de enige manier van komen. Sommige mensen hebben daarnaast wel drie of vier verschillende manieren van komen voor de hond. De ene keer wordt "kom een beetje dichterbij" bedoeld, een andere keer "ga je mee, we gaan dat pad in", weer een andere keer "kom hier en volg" of "kom zodra je uitgesnuffeld en -geplast bent". Op zich kan dit heel goed - als je voor iedere manier van komen maar verschillende commando's gebruikt. Dit kan ook lichaamstaal zijn of een zinnetje. Anders is het voor de hond onmogelijk om te weten wanneer je wat wilt, en blijft hij rustig snuffelen op het moment dat je hem bijvoorbeeld "voor" roept.

Tussen al die informele commando's moet je er altijd voor blijven zorgen dat zeker als je hem je formele commando geeft, je hond het ook daadwerkelijk opvolgt (dus ook op kàn volgen, rekening houdend met zijn niveau van training).

Voorkom fouten

1. Straffen bij komen
2. Einde pret
3. Te grote verleiding
4. Oefening niet afmaken

1. Straffen

Een fout die veel mensen maken als hun hond niet komt, is hem eens flink door elkaar schudden of iets anders onaangenaams als hij dan eindelijk bij ze is. Geen wonder dat de hond niet komt, als hem dat al eens eerder is overkomen!

Een andere fout die mensen soms maken, is te brullen en razen en tieren om hun hond bij zich te krijgen. Resultaat: als de hond al komt, dan is het langzaam en met een flinke omweg. Dit is niet om de baas te pesten, maar wel een poging, in hondentaal, om de baas wat te laten kalmeren. Hoe bozer de baas, hoe langzamer de hond en hoe groter zijn omweg.

Voor alle duidelijkheid: bij de baas komen mag NOOIT bestrafd worden. Al heeft je hond je twee uur voor joker gezet (al is dat nooit de bedoeling van de hond, die wil gewoon doen waar hij plezier in heeft), straffen heeft geen enkel nut. Niet alleen dat, het werkt averechts. De volgende keer komt je hond namelijk alleen maar moeilijker.

Een hond associeert het straffen namelijk absoluut niet met het NIET-komen - jouw reden om hem te straffen - maar juist met het WEL komen. Een hond begrijpt alleen een straf die wordt gegeven op het moment dat hij de fout begaat. Al is die straf maar vijf seconden na zijn gedrag, dan zal de hond het verband tussen zijn foute gedrag en de straf al niet meer begrijpen. Hij denkt dat de straf verband houdt met wat hij op dat moment doet.

2. Einde pret

Een andere reden waardoor een hond minder gretig zal komen, is wanneer hierkomen erg vaak betekent dat het uit is met de pret: niet meer spelen met andere honden, niet meer lekker los rondrennen, maar aan de lijn en mee naar huis. Einde feest! Ook het weghalen van een beloning is een straf voor je hond (net als bij een kind dat als enige geen toetje krijgt omdat hij stout is geweest). Dus zal je hond al gauw wel uitkijken om te komen.

Niet alleen buitenshuis, maar ook in huis kan na het roepen van de hond het nodige onaangenaams gebeuren: hij moet worden geborsteld terwijl zijn vacht vol klittebollen zit, zijn nagels moeten geknipt worden, hij moet zijn medicijn krijgen, hij heeft iets uitgespookt. En soms moet hij, als hij geroepen wordt, aangename dingen opgeven: hij moet bijvoorbeeld van de bank af of hij moet zijn "speeltje" (een schoen of een slof) inleveren, enzovoort.

Allemaal redenen voor een hond om enigszins argwanend te zijn als hij geroepen wordt.

Natuurlijk moet je hond uiteindelijk aan de lijn en mee naar huis, en hij moet ook verzorgd kunnen worden. Maar voor onaangename dingen, zeker in huis, is het lang niet altijd nodig om je hond bij je te roepen, je kunt soms ook naar hem toe gaan.

Daarnaast is het zaak ervoor te zorgen dat je hond in 99 procent van de gevallen iets aangenaams toevalt als hij geroepen wordt. Roep je hond voor zijn eten dus beslist met je hierkom-commando. En: roep hem veel "zo maar" en beloon hem met iets leuks!

Tijdens het wandelen roep je hem geregeld (ook daarom: minstens 20 keer per wandeling) tussendoor bij je, beloon je hem en geef je hem weer vrij. De volgende keer lijn je je hond aan, beloon je hem en laat je hem weer los. Het uiteindelijke aanlijnen om naar huis te gaan kun je het beste zoveel mogelijk steeds op een ander punt van de wandeling doen. De ene keer op 300 meter vanaf het eind, dan eens aan het eind, en dan weer op 100 meter van het eind. Door alle pret bij jou na het roepen, vindt hij het aanlijnen hoe dan ook niet zo'n probleem en alle afwisseling in de plaats van het aanlijnen lost de rest van de problemen op.

Kortom, iedere vervelende ervaring die de hond heeft als je hem roept, moet je heel goed compenseren met een heleboel keren waarop je hond iets leuks, zelfs geweldigs overkomt als hij naar je toe gerend komt.

3. Te grote verleiding

Nog een fout die erg makkelijk gemaakt wordt, is de hond roepen als hij erg is afgeleid. Dit kan door van alles zijn: hij is met een andere hond aan het spelen of hij zit een konijn achterna. Tenzij je hond al heel goed getraind is, ook in dit soort situaties, kun je je hond op zo'n moment beter niet het commando geven om te komen. Het risico dat hij niet komt (en zichzelf beloont voor niet-komen) is gewoon te groot.

Wel kun je zijn naam roepen. Als hij dan jouw kant op kijkt, roep je hem vrolijk achteruithuppelend, of gehurkt met je armen wijd, nog een keertje bij zijn naam. Mocht hij niet komen, dan negeert hij in ieder geval niet je commando, want je had hem niets gevraagd, alleen zijn naam geroepen. En als hij wel naar je toe komt, geef je het commando terwijl hij onderweg is. Als hij bij je is aangekomen krijgt hij natuurlijk een ENORME beloning - want wat was dat knap! Probeer je hond dus pas jouw commando te geven op het moment dat hij aandacht voor je heeft. Het duidelijkst zie je dit als hij je aankijkt.

Als je hond dol is op jagen, bijvoorbeeld op konijnen, is het belangrijk zijn jacht af te breken voordat hij deze heeft ingezet. Dit kan bijvoorbeeld door een hard, scherp "NEE!" of "ah!ah!" zodra hij scherp die kant op kijkt.Zodra je hond op je verbod reageert, roep je hem vrolijk (!) naar je toe en beloon je hem met iets geweldigs. Heb je het konijn eerder gezien dan jouw hond, dan is het zaak je hond alvast bij je te roepen en te voorkomen dat hij erachteraan kan. Heeft je hond het konijn al in de gaten, dan is dat het moment om het gedrag af te breken. Als je hond al op gang is gekomen, ben je te laat en is de kans dat hij komt miniem (mocht hij toch komen: BELOON met een JACKPOT!!!).

Bij het geven van het commando is jouw inschatting van de situatie en je timing soms dus erg belangrijk.

4. Oefening niet afmaken

Wat tenslotte ook wel vaker gebeurt, is dat mensen hun hond het commando 'hier!' geven, en al weer doorlopen zodra de hond hun kant op gerend komt, zonder de oefening af te maken. Bij de informele commando's (zie Verschillende koms) is dat niet zo erg, maar als 'hier!' het formele commando voor bijvoorbeeld netjes voorkomen is, heeft de hond zojuist geleerd dat het niet altijd stipt opgevolgd hoeft te worden. Jammer van al het zorgvuldige trainen!

Samenvattend

1. Als je hond niet goed luistert naar jouw commando voor 'hierkomen', is het vaak beter om het gedrag helemaal opnieuw aan te leren, alsof het om een pup gaat. Gebruik daarbij een nieuw commando.
2. Zorg voor geweldige beloningen, waarbij je uitgaat van jouw hond. Zijn smaak telt. Nooit straffen voor niet komen als je hond eindelijk bij je is!
3. Zorg zelf voor het succes van iedere oefening. Bouw de training goed op. Voorkom dat je hond zichzelf kan belonen met niet-luisteren. Hou hem in het begin aangelijn. Train bewust op afleidingen. Maak een 'afleidingen top 10' (of 20) en werk die systematisch af.
4. Laat, na de eerste fase van aanleren, de beloning afhangen van de prestaties van je hond. Denk ook aan jackpots!
5. Weet wanneer je het commando wel en niet moet geven. Denk aan de timing van je commando (aandacht van je hond!).
6. Oefen minstens 20 keer per wandeling. Met drie wandelingen per dag is dat 60 keer per dag. Dit is één van de belangrijkste oefeningen die je hond ooit zal leren. Laat zijn hierkomen niet van het toeval afhangen, maar zorg dat dit gedrag diep in zijn gewoontegedrag verankerd zit en blijft zitten!

Veel trainings- en losloopplezier voor jou en je hond!

Sandra Hurkmans

(Herziene versie van artikel dat oorspronkelijk geschreven werd voor de Kynologenclub Delft e.o.)