Ronja naar de groepskeuring
Arnhem, 10 mei 2008
Op pad
Op 10 mei vertrekken we 's morgens op een redelijk tijdstip naar Arnhem vanuit mijn ouders huis, waar we geslapen hebben. Het evenement wordt in de Rijnhal in Arnhem gehouden. In de hal doorgedrongen, zoeken we een plekje waar we redelijk zicht hebben op de ring. Zo kunnen we rustig in de gaten houden wanneer ik aan de beurt ben.
Ik zie dat we diverse rassen voor ons hebben, allemaal een of twee honden. En aardig wat rassen die ik niet zou herkennen, dus moet ik wel een beetje opletten. Vlak voor ons is een Volpino Italiano. Nooit van gehoord. Het blijkt een kleine witte spitsachtige te zijn. Weer wat geleerd.
Aan de beurt
Ronja is de enige in haar klasse. Dat had Bonnie me voor de show al doorgemaild. Met een U'tje zou ze dus direct ook weer een heel CAC-punt binnenharken. Voor een CACIB moet ze in de volwassen klasse staan.
In de ring doet Ronja het weer keurig. De keurmeester, dhr. Muntean uit Roemenië, hoeft haar niet eens op tafel, hij betast haar op de grond. Met af en toe een kleine herinnering, blijft Ronja keurig in showstand staan terwijl de keurmeester zijn bevindingen aan de schrijver doorgeeft. Ik hoef haar nu nog maar zelden in de goeie stand te helpen, af en toe een aanwijzing is genoeg. Buiten de ring om help ik haar ook heel zelden, nu in de ring iets vaker omdat het er hier op aan komt. Ze moet zich op haar best tonen. Zonder afleiding doet ze het showlopen ook prachtig. De keurmeester vertelt me dat hij haar zeer veelbelovend vindt. Hij is onder de indruk dat een teefje van net 1 jaar (ze was eerder in de week jarig) zo goed ontwikkeld is. Hij is verrast dat ze in Nederland gefokt is.
Resultaat: uitmuntend
Keurrapport: 12 mts female. Excellent type. Good head. Correct bite. Excellent body structure and angulations. Correct coat, pigmentation. Excellent movement.
De uitmuntend en het feit dat Ronja als enige Västgötaspets staat ingeschreven, houdt in dat ik aan het eind van de dag de erering in mag voor de groepskeuring (Spitsen en oertypen).
De rest van de dag sleept zich voort. De winkeltjes heb ik al heel gauw gezien. Ik dommel wat, en Ronja ook. Ze trekt zich hele tijden rustig terug in de bench, waar ze zelfs een tijdje echt slaapt. Ik train wat (benchtraining en wat andere dingetjes). We doen zo af en toe een rondje buiten op de uitlaatplek, gelukkig naar showbegrippen aardig groot en met echt gras. Ronja vindt het er echter al snel zo smerig, dat ze weigert er te poepen.
Dan beginnen eindelijk de groepskeuringen aan het einde van de dag.
Eerst zijn nog de junior handlers aan de beurt. Hierbij wordt de handling beoordeeld, niet zozeer de hond. Vervolgens mogen de koppels de erering in. In deze groep worden 2 honden van hetzelfde ras die ook op elkaar moeten lijken, steeds door 1 handler begeleid en als koppel beoordeeld. Dan zijn de winnaars vanuit de puppyklasse aan de beurt, waarbij de beste pup van de dag wordt gekozen. Ineens vraag ik me af of Ronja eigenlijk in die groep zou moeten. Maar nee, ze valt buiten die leeftijdscategorie en moet echt in de rasgroep.
Het duurt voor mijn gevoel allemaal eeuwen en ik wacht het rustig zittend op een stoel in de voorring af. Ronja ligt op zeker moment zelfs aan mijn voeten te slapen. Ze is doodmoe van alle indrukken van de dag. Ik laat haar lekker begaan. Ze is snel genoeg weer gretig als het moment daar is.
Voorring
Eindelijk is onze rasgroep klaar om in de voorring opgesteld te worden. We worden ongeveer op volgorde van snelheid achter elkaar geplaatst, zodat de ene hond in de grote erering niet voorbij gerend wordt door de volgende. De groepskeurmeester, een Zuid-Afrikaanse, komt ook al langs, bekijkt en betast soms even, terwijl we op volgorde worden gezet. Dat houdt in dat Ronja zich ook op dit moment alweer van haar beste kant moet laten zien. Soms zakt ze terug in een zit. Als de keurmeester niet kijkt, laat ik haar even begaan, maar zodra ze weer om zich heen kijkt, zet ik Ronja gauw weer in positie.
Erering
Dan mogen we de ring in, een voor een. Het eerste stukje blijft Ronja even achter, moe als ze is, ze moet echt even op stoom komen. Maar als ze eenmaal op gang komt, laat ze haar prachtige ruime gangwerk weer zien.
Als we met zijn allen in de ring staan, is het extra duidelijk hoe groot zo’n groep is. Minimaal 25 honden, misschien nog wel meer, en allemaal verschillend.
Beste 8
De keurmeester komt langs om de beste 8 honden eruit te halen voor de 'short list'. Een voor een kiest ze de honden die haar voorkeur hebben, waaronder de Basenji naast mij. Ik sta een beetje op de hoek, ze is me al voorbij, wijst nog een hond aan en geeft dan, volgens Paul naderhand voor de 2e keer, aan dat ook de Västgötaspets zich bij de beste 8 mag voegen.
Huh??? Oh, super gedaan meiske, ik ben helemaal trots op die kleine kriel van net 1 jaar oud.
Met zijn achten op een rij worden de honden nog eens extra goed bekeken. Nu kijkt de keurmeester ook naar de uitdrukking door even aandacht te vragen (Ronja schiet even vrolijk naar haar toe, wat volgens mij alleen maar positief uitwerkt), ze bekijkt het gangwerk nog eens goed van opzij, van voren en van achteren. Waarna de laatste weer achteraan in de rij mag aansluiten.
Beste 5
Na nogmaals goed bekijken van de 8 honden, laat de keurmeester er vervolgens 3 afvallen, die de ring mogen verlaten. En wij mogen blijven staan! Wow, ik ben zo mogelijk nog trotser op de kleine meid. En ineens zit ik een beetje in de piepzak. Ik vond het al onvoorstelbaar dat we bij de beste 8 waren, en nu bij de beste 5. Als dat onvoorstelbaar was, stel nou dat ze de groep wint. Nee toch, dan moet ik Pinkstermaandag terugkomen voor de eindkeuring!
Inmiddels wil Ronja het liefst alleen nog maar zitten en vermoedelijk liggen, maar iedere keer weer gaat of blijft ze keurig staan als ik haar dat weer vraag. Alleen geef ik haar nu even iets minder snel het commando.
4e plaats!
Waarschijnlijk had het niet uitgemaakt, volgens kenners had de keurmeester allang bedacht wie ze op welke plek wilde. Maar als 5e wordt de Husky geplaatst, en vervolgens Ronja als 4e. Ik ben stralend trots op het kleine grietje. Net 1 jaartje oud, en dan al zo’n prestatie in de erering weten neer te zetten!
Het toont voor mij aan dat haar U'tje echt volledig buiten kijf staat. Blijkbaar heeft Ronja nu al een goeie bouw; dat haar gangwerk prachtig is, dat wisten we al. Maar om in de erering zo ver te komen, moet ze toch ook al genoeg uitstraling hebben om de aandacht van de keurmeester te kunnen trekken. Vol trots neem ik de beker mee die de kleine dame verdiend heeft.
Doodmoe, maar zeer voldaan en Paul en ik ook nog eens apetrots, gaan we weer naar huis.
Meer beelden van Ronja en onze andere honden in de
DoghouseRock Foto's