Dogdance-lessen
De afgelopen twee dinsdagen heb ik Iggy meegenomen naar de dogdance-les. In het begin is Iggy heel voorzichtig, is alles nog een beetje eng. De eerste keer duurde het natuurlijk langer voor hij los kwam meer durfde en zich uiteindelijk behoorlijk op zijn gemak voelde. Het echt benaderen van honden en mensen doet Iggy niet makkelijk, maar hij ziet er wel steeds sneller niet zoveel dreiging meer in en kan zijn eigen dingen gaan doen en zich op andere dingen concentreren – zoals met mij “werken”. Op het laatst van het eerste lesuur kon ik met hem los werken aan “meelopen met aandacht”, handdouches, ‘kin’ en dergelijke. De tweede keer gebeurde dit behoorlijk sneller.
Ook met Moby, de eerste keer dat hij in Nederland met een grotere hond kennis maakte.
Toen de pups van het volgende lesuur binnen kwamen, stelde Moby zich tussen de pups en Iggy op. Schatje.
Parson-pupjes
Vorige week vrijdag (10 mei) kennis maken en spelen met 2 Parson-pupjes uit Eveliens nest. Voorzichtige toenadering naar nog wat ruw spel. Het mooiste moment vond ik dat Iggy voor de twee veel kleinere pupjes op zijn rug ging. Een teken dat hij zich daarvoor genoeg op zijn gemak voelde. Pas bij genoeg zelfvertrouwen kun je je kwetsbaar opstellen.
Meer filmpjes onderaan deze foto-pagina (en daarboven een heleboel stoei-foto’s met Yuno).
Joshua
Deze vrijdag (17/5) stond een uitje naar Debbie en haar zoontje Joshua op het programma. In Zweden bleek al dat Iggy kinderen erg rare, zelfs bedreigende wezentjes vindt, en als ze in groepsverband gele veiligheidsvestjes dragen, moeten ze wel allerlei kwaads in de zin hebben. Ik was dan ook blij dat Debbie Joshua’s hulp aanbood.
Joshua is rond 4 jaar. Toch is hij heel rustig en begrijpend met de puppy als je hem uitlegt dat hij beter stil kan zitten, rustig kan bewegen of weg kan lopen (zelfs rennen) van de puppy. Ook al zou hij er eigenlijk op af willen rennen en hem flink willen aaien. Knap hoor! Iggy krijgt in de loop van de sessie steeds meer zelfvertrouwen op het grasveld waar we staan, rondom Debby en zeker ook rondom Joshua. Hij toucht met aardig wat zelfvertrouwen Joshua’s hand voor lekkers, dat hij ook netjes van de hem aanneemt. Maar zodra Joshua toch weer te abrupt beweegt of naar hem toe rent, is hij toch wel weer een beetje eng. Aan het einde van het ruime half uur dat we bezig zijn geweest, is Iggy gesloopt en Joshua’s aandacht op. Toch heeft Iggy flinke stappen gezet. Een volgende keer laat hij zich misschien door de kleine man aaien en kan hij er misschien ook mee spelen. Ik zal ook wat favoriete speeltjes van Iggy meenemen.
Dierenwinkel
Zaterdag (18/5) is Iggy meebeweegt naar de dierenzaak in Zoetermeer. Zijn eerste fan ging hem iets te nadrukkelijk op de grond zitten om hem te lokken. Die vertrouwde hij niet, waarschijnlijk vanwege het lokken. Binnen kreeg hij al heel snel door dat dit toch wel een leuke omgeving was, al begreep hij niet waarom de baasjes wel, en hij niet met de piepspeeltjes mochten spelen (we waren aan het testen welke niet te luid waren). En dan nog al die lekkere geurtjes… Een man die hem alleen maar kort begroette in het voorbij lopen vond hij interessant. Een winkelmeisje dat hem kordaat benaderde en direct aaide vond hij ook geen enkel probleem. En ook een andere man die hem even aaide vond hij prima, al benaderde hij hem daarna niet meer, ook niet nadat hij hem lekkers had gegeven. Hij was meer afgeleid door alle lekkere geurtjes in de winkel, niet zozeer angstig.
Al met al heeft Iggy de afgelopen 2 weken de nodige socialisatie-uitjes gehad. Ik vermoed dat we dit nog wel een flinke tijd zullen moeten blijven volhouden. Iggy wordt nooit zo open als Ronja. Mogelijk was dat anders geweest als we in het begin meer van dit soort uitjes met hem hadden kunnen doen, maar dat was nu eenmaal niet zo. Als hij in ieder geval neutraal, zonder angst tussen mensen en andere honden kan zijn, ben ik al heel blij.
Voor dit weekend is het ook weer genoeg geweest, de rest van de zaterdag is Iggy behoorlijk moe.