6 maanden gepasseerd
Begin deze maand is Iggy 6 maandjes oud geworden. En was hij de dames op dat moment al aan het benaderen qua schofthoogte en gewicht. Het is dan ook een behoorlijk gespierd manneke, en als ik naar zijn moeder kijk, zal hij best aan de grote kant worden. Inmiddels, eind augustus, is hij richting 11 kg.
Traplopen
Die 11 kg is best een aardig gewicht om iedere keer twee trappen af en op te moeten sjouwen. Ik besloot dan ook een begin te maken met het leren traplopen. 6 maanden is wat jong. Maar Iggy is aan de voorzichtige kant en vooral al behoorlijk gespierd en gecoördineerd voor zijn leeftijd. En we hebben hekjes genoeg om de trap af te zetten, mocht hij erg enthousiast worden.
Dus ik begon, 1 tree op, 1 tree af. Dat ging heel soepel, dus 2 treden op, 2 treden af. Deze aanpak heeft meerdere voordelen. Ik leer de hond gelijk ook beslist die laatste treden echt te nemen, en niet vanaf de 4e trede omlaag te springen. Ik beloon daarom voor iedere trede omlaag, en vooral met voorpootjes op die onderste tree. Daarnaast leert de hond keren op de trap, wat erg goed is voor de coördinatie. Ik ben erbij mocht het fout gaan, maar de hond leert tegelijk respect hebben voor de trap – en zwaartekracht! En zo ging ik verder, steeds een treedje meer. Na 4-5 treden vond ik het mooi geweest, liep weg en ruimde alles (vooral: beloningsbrokjes!) op.
Hoorde ik weer getrippel op de trap. Het klonk niet als Ronja of Yuno, dus maar even gaan kijken. Ja hoor, Iggy was uit zichzelf aan het experimenteren. Maar op de 5e trede vond hij het toch wel spannend worden en bleef hij steken. Ik hielp hem weer omlaag. Na nog een poging met hulp omlaag, maar zonder beloninkjes voor zijn zelfstandige pogingen, besloot hij het daar toch maar bij te laten.
De 2e sessie kwamen we wel tot 3/4 van de trap. Daar vond Iggy het toch echt te spannend en lieten we het laatste stuk voor wat het was. Maar wel eerst naar beneden. Met begeleiding durfde Iggy dat zeker wel aan, maar heel goed voorzichtig en doordacht.
Uit zichzelf kwam hij nog steeds niet verder dan de 5e trede. Maar kon hij inmiddels wel zelfstandig weer naar beneden. Totdat… op zeker moment ikzelf, Ronja èn Yuno de trap op waren gegaan. Ik hoorde wat (rustig) gestommel op de trap en… jawel hoor, daar was Iggy ineens! Hem met gejuich begroet. Maar ik moest ook weer naar beneden, dus nam ik hem weer vrij snel mee.
De tweede keer bleef hij op 3/4 steken en moest ik hem aanmoedigen. En nog vaker bleef hij op de 5e trede steken. Soms moedigde ik hem aan (door naar beneden te gaan steeds een paar treden hoger te met mijn hand te kloppen). Soms hielp ik hem juist weer omlaag. Zelfstandig helemaal naar de 1e verdieping, deed hij echter maar heel zelden.
Op een ochtend was Paul al naar beneden met Ronja en Yuno. Iggy was bij mij op de 1e. En ik hoor gestommel op de trap. Ik ga kijken, geen Iggy. Nee, die was al beneden. Helemaal zelf naar beneden gegaan! Die eerste paar treden naar beneden vonden zijn voorgangers allemaal heel moeilijk en heb ik ze echt moeten leren (ongeveer hetzelfde als de treden van onderaf, maar als extra veiligheid ging ik dan voor ze zitten, zodat ze niet konden vallen en de diepte niet zo zagen). Iggy deed het even! En even later opnieuw! Toen besloot ik de trap naar beneden toch af te schermen met een traphekje. Hoor ik hem even later op de trap naar de zolder! Die is niet bekleed maar glad en wat mij betref voor een later leermoment. Hij kwam op mijn vraag weer omlaag, maar ik besloot beide trappen af te zetten.
Ondertussen kan hij de onderste, beklede trap goed lopen. Hij overdrijft het niet, blijft voorzichtig, waar ik heel blij me ben. De zoldertrap heeft hij niet meer geprobeerd. Wat mij betreft pakken we die wel aan als hij echt heel handig en bedreven is met de onderste trap. Hopelijk is Iggy het daarmee eens.
Puppycursus afgerond, Basis-opvoeding gestart
Aan het begin van de maand was de puppycursus al klaar – waarmee we Iggy’s eerste certificaat in ontvangst mochten nemen. En we zijn na 1 vrije zaterdag gelijk doorgegaan met de cursus Basis-opvoeding. Dat gaat op dezelfde speelse manier net steeds wat verder, met net die beetjes meer zelfbeheersing (bv. speeltje dat op Iggy’s hoogte bungelt negeren tot ik aangeef dat hij het kan pakken), goed kunnen omgaan met “gekke dingen”, betasten, en aandacht blijven houden.
Hier een filmsamenvatting van de 3e les – met één andere deelnemer, de andere hondjes waren naar de show die dag. We werken aan verschillende dingen, maar vooral aan het negeren van allerlei afleidingen. En wat ben ik trots op mijn mannetje!
In alle eerlijkheid, Iggy en ik hadden de dag ervoor al een privélesje gehad, daar borduurden we qua negeren nu op voort. Het andere deel van die privéles ging over ‘als ik ren, concentreer je op wat ik aangeef, niet op mijn benen’. Het is wel een echte Spets, en ik schat dat dit onderdeel van zijn training nog lange tijd geoefend zal moeten worden! Al hebben we ook bij die training enorme stappen kunnen maken – en de nodige tips gekregen om thuis mee verdere te oefenen.
’s Nachts uit de bench
Iggy slaapt bij ons op zolder. Tot begin deze maand in zijn bench. Zo langzaam aan meende ik dat de tijd wel rijp was om hem eruit te laten. Een weekendnacht leek me daarvoor wel handig – ik schatte in dat Iggy wel vrij rustig zou zijn, maar… en dan is nachtrust missen in het midden van de werkweek gewoon niet zo handig.
Het gaat tot nu toe, inmiddels zo’n 3 weken, prima! Één keer heeft hij ’s nachts wel geplast – en gelijk op spectaculaire wijze overal verspreid (kreun) op de gelukkig gladde vloer. Maar hij had dan ook nogal veel gedronken vlak voor het slapen. Als ik dat zie, breek ik dat gedrag sindsdien af. Een paar slokjes mag, maar geen grote slemppartijen meer voor de kleine man in het laatste uur voor het slapen!
Nieuwe kennismakingen en soms speelkameraadjes
Nu Iggy heeft gemerkt dat andere honden best heel leuk kunnen zijn, wil hij ze steeds meer benaderen. Niet op een vervelende manier overigens, ik kan hem er heel goed vanaf houden en als het mag, doet hij het ook heel voorzichtig en onderdanig. Maar ik zie dat zijn interesse enorm is toegenomen.
Iggy’s taktiek is in een heel lage houding naar de andere hond toe gaan om al snuffelend rustig kennis te maken. Dan rent hij ineens weg, even een rondje uitrazen. Dan rent hij tijdens een rondje vlak langs de andere hond en begint hij, al rennend, een beetje uit te dagen.
Het leuke is dat veel andere honden hem door zijn voorzichtige benadering en daaropvolgende clownerie ook erg leuk vinden. Soms krijgt hij er zelfs één aan het spelen waarvan de baas zegt “dat zie ik hem normaal niet zo doen”.
Zindelijkheid echt nog niet vanzelfsprekend
Met zijn bijna 7 maanden is zindelijkheid bij Iggy nog altijd niet vanzelfsprekend. Uit zichzelf heeft hij al een tijd geleden besloten niet meer in de tuin te poepen als hij het nog een tijdje kan ophouden. Dat vind ik wel heel knap.
Maar na een hele tijd heel goed te hebben gepresteerd, heeft hij in de laaste week zeker 3 tot 4 keer binnen geplast. Vaak is dat terwijl hij met Ronja of Yuno aan het spelen is – hij “vergeet” gewoon dat hij moet plassen, vaak ook als de buitendeur gewoon open staat. Als hij dan urine verliest, zie je hem echt verbaasd kijken, “wat overkomt me nu?”. En als je hem in de tuin laat, komt er meestal ook nog een flinke sloot achteraan.
Meer foto’s van Iggy op onze fotopagina