Wakker worden
We worden om ongeveer 5.45 uur wakker. Ik laat Iggy en Yuno naar buiten. Netjes geplast, maar nog geen aanstalten om meer te doen. Ik ga weer naar binnen, spullen verzameld om straks te kunnen douchen. Ik zet de bench weer in de kamer, waarbij ik Iggy zoals gewoonlijk minimaal 2 tot 3 keer schop omdat hij achter de deken die over de bench hangt aanjaagt.
Uitgeklust besluit ik nog even met de kleine man op de bank te gaan liggen tot Bonnie ook wakker wordt. Dan komt hij altijd toch nog even echt tot rust, ondanks dat hij net een lekkere nacht achter de kiezen heeft.
Bench
Voor het eten moet Iggy eerst in de bench stappen, met alle voetjes. Dan pas zet ik zijn eten erin. Het vleesontbijt is echter zzzzzzzooooooo lekker dat zijn verstand bevroren iss. Ik heb hem er voor deze keer in gezet. ‘s Middags met de brokjeslunch doet hij het wel zelf. Of hij het echt door had?
Rugzakwandeling
Rond 11 uur zijn we met de rugzak gaan wandelen. Iggy begint al vrij snel wat te jengelen. We lopen nog even door tot we op een veilige plek van de weg, daar mag hij uit de rugzak. Snel daarna gaan we een ruw begrast weiland op. Het is zwaar ploegen voor de kleine. Aan het eind van het weiland volgt een pad naar een brug.
Spelende kinderen
Achter de brug ligt een sportveld waar een aantal kinderen speelden. Dat moet Iggy zich goed bekijken. Er staat een grote houten doos ter bescherming van de robotmaaier voor het veld. Bonnie en ik installeren ons daarop met de andere honden om ons heen. Vanaf de doos kan Iggy rustig de kinderen observeren. Eerst staat het staartje nog laag, na een tijdje gaat het steeds verder omhoog.
Na een tijdje lopen we terug, waarbij Iggy het ruwe veld weer zelf oversteekt. Het is wel erg zwaar voor hem, maar hij geniet echt van zo’n uitdaging. Na veld gaat hij weer in de rugzak. Ook op de terugweg begint hij te zeuren. Het helpt als hij de andere honden en Bonnie in de gaten kan houden, maar hij heeft er toch maar weinig geduld meer mee.
Niet voor de eerste keer merk ik dat hij wel heel duidelijk van zich laat horen als iets hem niet zint.