Dag 7
Vanochtend buiten weer aardig wat met Iggy geoefend. Zo heerlijk dat het mooi weer is. Je moet je goed aankleden, maar droog en lekker zonnetje is wel zalig!
Bonnie
Bonnie doet nu wat vaker dingetjes met hem om te voorkomen dat hij erg eenkennig wordt. Hechten aan mij is geen probleem. Bonnie heeft hem buiten gelaten en wat met hem gespeeld. Ook doet ze vaak uitdeelspelletjes met alle honden. Degene wiens naam ze noemt, krijgt iets lekkers.
Tuigje
Zelf heb ik met Iggy weer gewerkt aan kop in het tuigje steken voor lekkers. Hij steekt nu al zelf zijn kop erin en in het juiste gat, zonder dat ik hem lok. Na een paar herhalingen heb ik het tuig vastgeklikt en heb ik de rugtas gepakt. Ook hier liep hij uit zichzelf al in! Na wat voeren heb ik de rits dichtgemaakt en hem weer wat metertjes laten zweven, tussendoor wat belonend. Gewoon de tas in de hand, laag bij de grond en vooral niet te lang, want ik was vergeten Iggy vast te zetten! Hij kon er zo uitspringen. Dat deed hij niet, hij vond het prima zo!
Toen ik de tas weer had neergezet en had open geritst, moest ik nog moeite doen om Iggy eruit te krijgen. Ik had dus alle tijd om hem via de ingang er weer uit te laten komen, en niet via het gat aan de voorkant. Omdat hij normaal vast zit is dat niet heel problematisch, maar liever leer ik dat niet aan.
Los
Daarna gespeeld met speeltje. Hij laat al los op het woordje, zonder dat ik lekkers voor zijn neus hoef te houden! Waarschijnlijk op ieder woordje, maar dat geeft helemaal niet. Gisteren had ik een aantal keer flink strijd met hem over het loslaten van mijn sloffen, mijn mouw, mijn vingers (auw!) en nog zo wat aantrekkelijke dingen. Dat moet ik meer gaan aanpakken zoals het loslaten van een speeltje – geen strijd, maar graag loslaten voor een beloning.
Autorijden en wachten
Vroeg in de middag zijn we nog boodschappen gaan doen. Iggy bleef bij Bonnie in de auto achter. Hij leek zich tijdens de rit iets sneller te settelen dan de afgelopen dagen. We zullen de komende weken nog wel flink moeten gaan oefenen dat hij op de achterbank vast zit. Nu is er geen plaats voor hem, met Pelle, Mojo en Yuno daar.
Nogmaals de rugzak
Laat in de middag na een flinke rustpauze nog een keertje aan de rugzak gewerkt. Deze keer heb ik Iggy maar wel vastgezet. Vervolgens heb ik de tas met Iggy op het lage tafeltje gezet en hem op mijn rug getild en wat op en neer gelopen. Iggy vond het geweldig! Zeker omdat hij geregeld een beloning toegestopt kreeg. Maar toen ik de tas van mijn schouders naar de grond liet zakken, moest ik opnieuw moeite doen om hem eruit te krijgen. Hij was er lekker bij gaan liggen ook. Kortom, daar kan ik in de praktijk wel mee aan de slag. Alleen moet je met de rugzak eigenlijk met zijn tweeën zijn, zodat één de rugzak kan optillen. Of ergens een verhoging onderweg tegenkomen waar je de rugzak op kunt zetten om hem op de rug te hijsen. Toch maar eens een heuse rugzak-wandeling inplannen voor de komende dagen ergens.
Rustig eten?
Met iedere maaltijd (van ons) is het weer bal: Iggy is dan vaak net op zijn drukst. Soms denk ik ook nog dat hij iets moet doen, dus ook nog even tussendoor naar buiten met hem. Heb ik hem intens tevreden met een speeltje in de (open) bench die naast mij staat, komen de volwassen honden kijken wat dat voor ge-wel-dig speeltje is. Als ze het al pakken, laten ze het speeltje vervolgens direct weer los. Het gevaar is echter dat Iggy zijn speeltje gaat verdedigen en vooral Pelle hem daarvoor afstraft. Dat wil ik ook liever weer niet. Dus als Iggy rustig is, zit ik weer voor grensrechter te spelen met de andere honden. Daar word ik niet blij van!
Uiteindelijk ‘s avonds bij het eten de bench (met Iggy erin) toch maar eens dicht gemaakt om alles tot bedaren te krijgen, want ze waren elkaar weer allemaal aan het uitdagen. We konden daarna in ieder geval zonder verdere onderbrekingen ons eten opeten. In alle rust? Als je het kabaal uit de bench niet meerekent wel. Ik tekende er op dat moment voor. Super om gewoon zelf eens een keer rustig door te kunnen eten en mijn eten niet koud te laten worden.
Konijnenhekjes
Ik ben blij dat ik 4 panelen konijnenhokken heb meegenomen. Alleen spijt dat ik er niet 8 heb meegenomen. Er zijn meerdere plekken in huis die ik graag zou afschermen. Maar goed, het is wel te doen zo. Paul neemt komende zondag nog 4 panelen mee.
Dag 8
Iggy en Mojo spelen!
Vandaag een rustdag, in zoverre dat we niet op pad gaan. Dat houdt niet in dat er dan niets gebeurt. Iggy en Mojo hebben echt gespeeld! Mojo was daarbij heel mooi gedoseerd met hem. Maar je moet het wel in de gaten houden. Op een gegeven moment wordt Iggy te druk, corrigeert Mojo hem op een goeie manier, waar Iggy ongeveer 2 seconden van onder de indruk lijkt te zijn voor hij vol terugkomt. Pelle wil dan grommend ingrijpen, wat we geen goed plan vinden. En Yuno is vervolgens ook weer onder de indruk.
Dan haal ik de pup uit de mêlée, neem ik hem op schoot om hem te kalmeren. Als ik hem op de grond zet, gaat hij lekker op een speeltje knagen. Waarna Mojo hem weer uitdaagt. Pelle zich ermee bemoeit…
Dit deed zich uiteraard weer tijdens een maaltijd voor, zodat je amper tijd hebt om een hap te nemen voor je weer moet regelen… Vanochtend was het een broodmaaltijd, kon er tenminste niets koud worden. Vanmiddag herhaalde het zich, natuurlijk weer tijdens de maaltijd. Hete soep, was niet erg dat die een beetje afkoelde. Maar de maaltijden zijn echt een moment waarop Iggy het drukst is. Zucht.
Iggyloos uitje
Ik ben met Mojo en Yuno gaan wandelen terwijl Bonnie op de pup paste. Dat kon Yuno wel gebruiken. Mojo liep veel te volgen. Heb je koekjes? Ik zocht een manier om een rondwandeling te maken. De route liep alleen langs een drukke weg met veel weinig uitwijk voor mij en de honden. Na de 4e auto vond ik het welletjes en heb rechtsomkeert gemaakt.
Nagels en oefeningetjes
Vandaag samen met Bonnie Iggy’s nagels geknipt. Dat was eigenlijk nog niet nodig en leverde één keer een klein piepje op, dus ook maar weer mee gestopt.
Daarna hebben we samen nog een hierkomspelletje met Iggy gedaan. Dat doet hij super. Van een afleiding wegroepen is weer een ander ding, maar hij komt meestal wel blij aanlopen.
Terwijl Bonnie met Mojo en Pelle op pad was, heb ik nog wat spelletjes gedaan. Sjorren met ‘los’, speeltje weggooien, dan brengt Iggy het heel vaak ook alweer terug. Zachtjes in handen bijten: als het te hard gaat, zeg ik ‘auw’ en trek ik mijn handen even terug. Ik had wel de indruk dat Iggy daar misschien juist drukker van werd.
Dan nog een start gemaakt met de doggy zen-oefening. Ik moet nog eens terugkijken naar de ‘Don’t wanna don’t hafta’-oefeningen van Susan Garrett…