Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 12 maanden > 1jaar oud
Welkom





Ronja's dagboek - 52 weken oud (week 44 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Terugblik

 

Naar boven Naar beneden Vrijdag 2 mei 2008

Trainen: weven

’s Middags gaan we weer trainen. Ik neem Kari en Ronja weer apart. We beginnen met het weven. Op de club laatst merkte ik dat Ronja het niet vaker dan ongeveer drie keer doet, dus ga ik er vandaag op een variabel beloningsschema van 2 (VB2) aan werken. En het gaat uitstekend! Lekker vlot, geen aarzeling. Alleen maakt Ronja de oefening iets makkelijker ‘af’ als ze vanaf links insteekt dan de andere kant op. Dan heeft ze de neiging met haar kont tussen mijn benen te blijven. Een handgebaar helpt wel, maar ik zal er wel aan moeten werken dat ze dat niet meer nodig heeft...

Gaan staan

Hierbij gaat het mij erom dat Ronja mooi vierkant in showstand gaat staan. Dit doet ze wel, al heb ik meestal twee of drie commando’s nodig. Maar ze doet het nu wel uit zichzelf, ik hoef haar niet meer steeds haar kin in mijn hand te laten leggen, wat ze eerst nodig had. Gaat dit vanzelf beter worden, of moet ik tussenstapjes gaan bedenken?

Show-lopen

Dit gedrag heb ik al een aantal weken niet meer geoefend. Geen probleem, Ronja valt er gelijk weer in. Wel lijkt het me goed om vaker een speeltje in te zetten om haar lekker enthousiast te houden. Omdat ik deze oefening noodgedwongen aan de riem doe, bedenk ik dat niet zo gauw tijdens het trainen. Het zit nog niet in mijn gedragspatroon verankerd J.

Alley Oop

De Alley Oop is een soort tuimelaar. Van onderen een zware bal, daarin een verticaal stokje met daarop een kleinere gele bal. De bedoeling is dat de hond de kleinere gele bal aanraakt. Dat de hond hem aanraakt, kun je ook op grotere afstand goed zien, want dan wiebelt de tuimelaar. Misschien is het getuimel ook de reden dat de meeste honden het ding heel gaaf vinden. Al zal het feit dat hij met de clicker wordt aangeleerd, er ook wel mee te maken hebben...
Bij het aanleren ga ik vrij snel van aanraken terwijl ik het ding vasthoud, naar aanraken op de grond terwijl ik ernaast hurk, naar aanraken terwijl ik rechtop sta. Dan vergroot ik vrij vlot de afstand. Het resultaat laat zich raden, ik ga te snel. Volgende keer ga ik dit in minutensessies oefenen, waarbij ik de stapjes nog een keer doorloop, maar pas met de volgende stap verder ga als Ronja voor de vorige stap voldoende kliks per minuut heeft gekregen.

Gefaseerder trainen

Steeds vaker merk ik dat ik te snel ga als ik op intuïtie train. En dat merk ik eigenlijk pas sinds ik steeds meer oefeningen gefaseerder train in minutensessies. Zowel Kari als Ronja zijn dan meestal veel enthousiaster. Beslist iets om vol te houden dus, EN om veel vaker toe te passen!

Vr | Za | Zo

Naar boven Naar beneden Zaterdag 3 mei 2008

Geen berichten.

Vr | Za | Zo


Naar boven Naar beneden Zondag 4 mei 2008

Ronja 1 jaar oud!

Vandaag is Ronja samen met haar broertjes Esmar, Knubbe en Fixke 1 jaar oud!
Bonnie heeft hen allemaal een digitale verjaardagskaart gestuurd.

Lekkere ochtendwandeling

’s Morgens geef ik de Spetsen een lekker lange wandeling langs de Dobbeplas af. Tegen de tijd dat we thuis naderen, hebben ze haast: honger!
Voor Ronja’s verjaardag doen we verder niets bijzonders. Gewoon een lekkere zondag.

Middagtraining

’s Middags ga ik weer om de beurt trainen met de Spetsen. Het is erg warm. Ik heb gelukkig allerlei stationaire oefeningen in de planning staan voor Ronja, dus kunnen we in de schaduw achter de flat trainen. Er is daar hooguit 5 vierkante meter oppervlak zodat ik wel wàt met Ronja kan bewegen, maar voor zaken als volgen of show-lopen is het daar te klein.

Blijven staan

Het blijven staan gaat uitstekend. Op een schema van VB12 maakt Ronja geen enkele fout. Ze verzet geen stap. Een hoger VB-schema dan ik momenteel hanteer voor de zit en de af, maar daarbij varieer ik ook nog de afstand. Het GAAN staan lijkt ook wat vlotter te gaan. Tussendoor spelen maakt ook wat uit voor de motivatie.

Extreme zen

Deze gaat weer erg goed. Ik zet “negeren”, gooi een brokje bij Ronja op de grond en tel gemiddeld 7 tellen uit (VB7). Ronja maar één foutje in deze ronde. Ik zeg “ooooh, dàt was niet de bedoeling”. En dan is Ronja toch zo gevoelig dat ze de volgende keer extra wegkijkt als ik weer zeg “negeren”. Grappig, want ik kan niet aan haar aflezen dat ze het zich zo aantrekt. Dat valt me wel eens vaker op bij Ronja.
Nog een foutje valt voor als ik vergeet “negeren” te zeggen voordat ik een brokje gooi. Tja, volgens onze afsrpaak eet Ronja keurig het brokje op. Mijn fout dus!
Na het afronden van het VB7-schema, besluit ik het anders te proberen. Ik leg 3 voertjes neer en vraag Ronja dan om erlangs te volgen. Dat doet ze zonder problemen. Dan doe ik hetzelfde, maar nu leg ik ze in een lijn tussen Ronja en mij. Ik roep Ronja bij me. Oeps, ze eet er toch eentje op. Ik zeg weer iets van “maar dàt was niet de bedoeling”. De volgende keer maakt ze een grote omweg om het rijtje koekjes heen. Gevoelig dus. De rest van de herhalingen loopt ze wel tussen de koekjes door, maar je ziet haar toch wegkijken.
Dit zie je honden wel meer doen bij dit soort zelfbeheersingsoefeningen. Ik het altijd de indruk dat honden dit doen om niet aan de verleiding toe te geven.

Oogcontact

Bij deze oefening wil ik een variabel beloningsschema van gemiddeld 5 tellen combineren met een minutentraining. Dat gaat lang niet slecht. In ieder halen we de gewenste 10 kliks per minuut. Daarna maak ik het rijtje voor het VB5-schema af. In totaal heeft Ronja ongeveer 4x de fout gemaakt om weg te kijken. Als met al lang niet slecht, maar nog niet geschikt voor een hoger schema.

Gebit

Ook het gebit tonen herhalen we. Het gaat uitstekend, 5 herhalingen, 5 uitstekend.

Warm weer

Na de training gaan we weer heerlijk wandelen. Nou ja, voor mij is het lekkerder dan voor Ronja: het is zonnig en warm weer met een lekker koel briesje. Maar dat briesje voelt zij natuurlijk nauwelijks in haar warme jas, de zon des te meer.

Leuk speelkameraadje

Bij de vijver aangekomen ziet ze een hondje dat ze al een hele tijd niet gezien heeft: de jonge Beagle-Corgi-kruising. Nu leer ik dat zijn naam Pongo is. Hij is eerst eventjes een beetje terughoudend, maar Ronja’s rustige uitdagingen gaat hij toch al graag op in. Ongeveer een minuut lang rennen ze achter elkaar aan door het al aardig hoge gras. Waarschijnlijk door de warmte houden ze het toch al gauw weer voor gezien. Ze gaan elkaar in het gras liggen uitdagen, vrij zachtjes spelen, uitgebreid besnuffelen, nog wat uitdagen, en tussendoor nemen ze af en toe ineens een korte spurt om daarna weer in het gras neer te ploffen.

Verdiept in het spel

Tussendoor maak ik af en toe een geluidje om te kijken of Ronja misschien al mee wil. Maar nee, ze vindt dit echt een heel leuk speelkameraadje. Het is ook een leuke combinatie. Ze zijn allebei ongeveer even groot en hebben allebei een vergelijkbaar energieniveau, al is Ronja uiteindelijk degene die het meeste rent. Ik gun het haar ook graag, het is best lang geleden dat Ronja zo lekker heeft kunnen spelen met een vreemde hond. De meeste van haar oude speelkameraadjes vindt ze sinds haar loopsheid toch wat te lomp, en ook bij de kleinere honden loopt ze vaak toch al gauw door. Blijkbaar toch niet interessant. Met deze kan ze het echt leuk samen vinden. Ik laat haar maar haar gang gaan.
Het duurt minimaal 10 minuten en misschien wel langer voor Ronja naar mij kijkt. Als ik haar vraag om mee te gaan, komt ze vrolijk naar me toe.

Pongo losweken

Als we verder lopen, kost het me moeite om Pongo terug te laten gaan naar het vrouwtje: mijn koekjes ruiken blijkbaar ineens best lekker, en Ronja is natuurlijk ook wel een erg leuk speelkameraadje. Dan komt kleine zwarte Bonnie naast de fiets aanlopen. Met deze twee laat de baas haar los: deze vindt Bonnie nog leuk. En weer wordt er wat op en neer gestoven, maar op mijn verzoek Ronja loopt al vrij snel weer me mij mee door. Na een of twee keer richting baas sturen, besluit Pongo toch maar terug te gaan.

Dorst!

Op de terugweg heeft Ronja opnieuw haast om thuis te komen, deze keer omdat ze dorst heeft door de warmte, het lekkers van de trainingssessie en natuurlijk het dollen met Pongo en Bonnie.

 

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 51e levensweek.

Deze 52e week is bijna het laatste deel van Ronja's dagboek. In Terugblik kijk ik nog even terug op het afgelopen jaar om te zien wat er allemaal goed is gegaan en wat ik toch anders had willen doen.

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!